Blog Edward Stigter: leefbaarheid en energietransitie hand in hand

Henno Dasselaar zegt op 15 feb. 2020om 22:14:

U geeft aan dat er strenge landelijke regels zijn voor windturbines. Het RIVM heeft onderzoek gedaan en komt met een heel andere conclusie. De Huidige geluidsnorm voor windturbines zal leiden tot een percentage van 9 % ernstig gehinderden binnenshuis. Buitenshuis is dit percentage een veelvoud hiervan. Dat noem ik geen strenge regels! Misschien kunt u deze opmerking rectificeren?

Werkgroep Polder F zegt op 16 feb. 2020om 15:30:

Werkgroep
Polder F
werkgroeppolderf@gmail.com


Februari 2020,

Wij citeren uit de Machiavelli-lezing: “Een sociaal contract functioneert als burgers kunnen vertrouwen op de mensen en organisaties aan wie zij hun macht hebben overgedragen”.

Deze Blog lezend van dhr. Stigter geeft ons als burgers absoluut niet meer het vertrouwen maar een steeds groter wantrouwen richting de provinciale en gemeentelijke politiek aan wie wij als burgers de macht hebben gegeven.

Dhr. Stigter praat met mooie woorden over een “leefbare provincie in de toekomst……,” hij wil dat “de burgers allemaal prettig kunnen wonen en leefbaarheid essentieel is……”.
Zeer in tegenspraak is hiermee zijn uitspraak dat hij af wil van de provinciale afstand van 600m tot woonhuizen en terug wil naar de landelijke, in zijn ogen “strenge” regels.

Deze landelijke regels zijn helemaal niet streng meer! Voor 2009 was er een keihard meetbare grens van 40 dB van toepassing. Het RIVM schreef in 2009:

“Een richtwaarde van 40 decibel (dB) in de nieuwe regelgeving voor windturbines kan een verdere toename van overlast tot een minimum beperken als nieuwe windturbines worden gerealiseerd. Boven de 45 dB zijn in toenemende mate hinderklachten en gezondheidsproblemen te verwachten. In vergelijking met andere typen geluidbronnen ontstaan bij windturbines eerder hindereffecten voor omwonenden bij een lagere geluidbelasting.”

Toch heeft onze regering tegen het RIVM advies in besloten de windturbines notabene als industrielawaai te kwalificeren, dit mede onder druk van de crisis- en herstelwet.

De nieuwe normstelling gaat over op de Europese dosismaat Lden 47 (dB). Deze geeft het jaargemiddelde geluidniveau weer en een aparte toetsing voor piekgeluid is bij windturbines niet van belang.
Oftewel men mag 6 maanden dag en nacht 200 km per uur op de snelweg rijden, als men daarna maar 6 maanden stil staat en dit alles gebaseerd op een rekenformule waarin door de turbine fabrikant bepaalde geluidswaarden worden gehanteerd. ( wij van wc eend adviseren…..).
Aangezien ook nog eens een toename van 3dB een verdubbeling van het geluid geeft (bij 45dB ten opzichte van 47dB dus een toename van 67% geluidsbelasting!), heeft de provincie Noord-Holland daarom ,onder aanvoering van de heer Remkes, besloten zijn burgers hiertegen te moeten beschermen door weer een meetbare grens in te stellen van tenminste 600m, waarvoor de burgers in de buitengebieden nog steeds dankbaar zijn.

Wist U trouwens dat de grote steden 70 procent van alle CO2-emissies produceren?
Dat betekent dat deze stedelingen ook een grotere verantwoordelijkheid op zich moeten nemen om daar iets aan te doen en niet alleen met gesubsidieerde zonnepanelen op de grachtenhuizen.
De steden kunnen niet gewoon naar de ommelanden kijken en zeggen: lossen jullie dat energievraagstuk maar op.
Met het loslaten van de 600 m. grens begint het hier weer aardig op te lijken! En weer is een stukje vertrouwen verdwenen.

Gelukkig is er nog een sprankje hoop. Dhr. Stigter zegt ook:
“Dat betekent dus niet dat er overal zomaar windmolens komen. Alleen daar waar het kan en waar mensen het willen.”
Als bewoners lezen wij hier: Alleen als de omwonenden het willen en niet alleen als de windverdieners (die vaak zelf niet in het gebied wonen) het willen! Dus mijnheer Stigter, de omwonenden willen daarom graag de tenminste 600m regel behouden, geheel in overeenkomst met uw uitspraak en mede gesteund door het WHO in 2018:
In de update van haar geluidsrichtlijnen uit 2009 vermeldt de WHO voor het eerst geluid van windturbines. “Geluidsoverlast kan negatieve gezondheidseffecten hebben, aldus een verklaring van de WHO, onder meer op het hart.”

De blootstelling aan dat geluid zou volgens de WHO-richtlijnen overdag ook niet boven 45 decibel mogen uitkomen.
Deze nieuwe richtlijnen werden opgesteld in opdracht van de Europese Unie.

Beste mijnheer Stigter, U heeft hier een mooie gelegenheid om weer een stukje vertrouwen te herstellen dat door de overheid is verkwanseld en indachtig de heer Rutte “het zwaard van de overheid te zijn dat zijn burgers beschermt”. Geef ons alstublieft de 600m grens! Pas dan kunnen wij weer rustig slapen.

Wij hopen dat U in de gesprekken die U, zoals U aangaf, nu al met de windverdieners voert uw rug recht weet te houden en niet aan de verleidingen toegeeft zoals een eerdere GL gedeputeerde dhr A. Moens.

Vriendelijk groetend,
Werkgroep Polder F
Buurtschap Zijpersluis/Burgerbrug

Tess zegt op 18 feb. 2020om 05:04:

Kunt u echt met droge ogen zeggen dat de liefde voor het landschap u bindt? Deze gedrochten verkrachten het landschap en zijn schadelijk voor mens en dier. Het is een industrie waar grof geld aan verdiend wordt en waarbij omwonenden ernstig gedupeerd raken. Er is niets groens aan deze gehaktmolens die bovendien nooit en te nimmer volledig in de energiebehoefte kunnen voorzien.
Oh ja, als mensen het niet willen komen ze er niet?

Actiegroep: "Geen windturbines bij woningen in Koggenland zegt op 18 feb. 2020om 16:49:

Geachte heer Stigter,
U schrijft: ”Een leefbare provincie voor ons zelf, onze kinderen en kleinkinderen”. Hoe kun je een leefbare provincie creëren met industriële windturbines enkele honderden meters naast woningen? Met deze plannen creëer je voor deze groep bewoners absoluut geen leefbare provincie! U weet toch ook, dat deze groep bewoners dan in grote ellende wordt gestort.
Deze mensen krijgen te maken met grote overlast: geluidoverlast, slagschaduw, uitzicht verpest, enorme waardedalingen van woning, sterker vaak onverkoopbaar. Maar ook hun kinderen en kleinkinderen.
U schrijft: “Er zijn geen heilige huisjes”, daar vallen klaarblijkelijk ook de huizen van deze groep bewoners onder.
U schrijft over: ”strenge landelijke regels voor windmolens op het gebied van geluid, slagschaduw en afstanden tot woningen/ bebouwing”. Als u zich hier echt in verdiept, zult u erachter komen, dat Nederland wat betreft regelgeving hierover ongeveer de slechtste regels en voorwaarden hanteert binnen Europa om voor bewoners overlast te voorkomen.
U schrijft: “Waar bewoners en gemeenten, dat willen kunnen windmolens komen“
Welke bewoners? Hoeveel bewoners zijn er nodig? Tien bewoners, honderd of duizend? Draagvlak wordt in het hele proces van energietransitie essentieel genoemd. Op welke manier, hoeveel, hoe en wat? Er is geen draagvlak om windturbines nabij woningen te plaatsen, zeker niet binnen de vigerende 600 meter afstand. Indien dit wel zal plaats vinden, zal het maatschappelijk verzet enorm zijn.
U schrijft: “De liefde voor het landschap is wat ons bindt”. We zijn erg nieuwsgierig en tegelijkertijd bezorgd hoe groot die liefde uwerzijds is.
Actiegroep: “Geen windturbines bij woningen in Koggenland”

Johan H zegt op 23 feb. 2020om 16:47:

Heel even, alle reacties lezende met de zalvende geruststellende teksten, dacht ik dat dhr Stigter en/of zijn ambtenaren toch enig gevoel hadden bij de burgers die op <600m een windmolen in de achtertuin dreigen te krijgen.
Ik had al berekend dat van de dertig landelijke regio’s die samen 35Tw moeten leveren Het evenredige NHN/NHZ aandeel 2x35/30 = 2,34 Tw bedraagt en wij volgens het perspectief binnenkort in NH al 2,42Tw opwekken! met wat al is gerealiseerd en in de pijplijn zit.
We zijn er dus al dacht ik! Met de afstand <600m kan volstaan worden als alle omwonenden instemmen.
Helaas het gevoel was van korte duur met een deja-vue van “Nederlanders gaat U rustig slapen….”, want er is nu ook een nieuwe (ontwerp) omgevingsverordening gepubliceerd en ja hoor in de lobby- en achterkamers, onder het mom van vereenvoudiging, zijn de bestaande regimes weidevogelleefgebied komen te vervallen en worden opgenomen in het “bijzonder provinciaal landschap”. Wat een ironie het weidevogel bestand, toch al drastisch verminderd door falend beleid, wordt nu definitief de nek omgedraaid, want, o wonder, in Noord Holland Noord zijn ineens alle weidevogelleefgebieden kompleet verdwenen want er is in NHN geen “bijzonder provinciaal landschap”?! Komt toevallig goed uit want het weidevogelleefgebied was een lastig obstakel als je een mega turbine wil plaatsen. Dus verhuizen we gewoon de weidevogels en concentreren ze in een paar kleine “weidevogelkerngebieden” tientallen kilometers van hun leefgebied verwijderd, waar zij “in alle rust” aan hun voortbestaan kunnen proberen te werken als zij toevallig hun kerngebied kunnen vinden.
Onder druk van de lobbyclubs zoals: “beste jongetje van de klas” , “als ik nu lever krijg ik later een pluchen zetel” en “nog meer Geld maakt mij als Stakeholder gelukkig” duurt het nog maar even en dan komen er in Noord Holland ook “Kerngebieden” voor de burgers die nu nog in het buitengebied wonen, want hun leefgebied belemmert ook de plaatsing van nog meer turbines. Als we om deze Kerngebieden dan nog een mooi hek plaatsen met op 200m winturbines dan hebben we ons groene doel bereikt! De RES is geslaagd!! Ik daarentegen voel mij steeds minder een vrije burger en steeds meer een (W)oeigoer.

U dient in te loggen om te kunnen reageren.