‘Ik overzie alles op mijn specialistische uitkijkpost’

Ronnie is kraanmachinist bij FL Liebregts B.V. Zij verzorgen het grondwerk voor het project HOV in ‘t Gooi. Ronnie zit hoog en droog op de traverse. Hij vertelt vanuit zijn uitkijkpost over zijn passie en zijn ervaringen op het project.

Als kleine jongen

‘Al toen ik een kleine jongen was keek ik met grote ogen naar kranen. Ik ben gestart als machinist op een kleine kraan en steeds verder het vak ingerold. Van de shovel, ging ik door naar de minigraver, mobiele kraan, rupskraan en zelfs de bulldozer staat op mijn lijstje. Door al deze kennis en ervaring kreeg ik steeds technischere vragen. Ik heb met name interesse voor het werk met kranen op het water, met behulp van een ponton of met bouwkuipen.

Ik ben bij HOV, op deze fantastische draadkraan, dus aan het goede adres! Het mooie voor mij aan dit project, is het maken van de onderdoorgang. Mijn passie zit in het grondwerk. Straks als de onderdoorgang helemaal ontgraven is en het onderwaterbeton is gestort, dan heb ik mijn taak hier volbracht.'

ronnie

Samen, maar toch alleen

‘Hier vanuit mijn uitkijkpost heb ik mooi uitzicht over de Oosterengweg, maar het is ook wel eens eenzaam. Dat kan soms frustreren. Ik zie veel en ik houd veel ballen hoog vanaf dit punt. Ik bestuur namelijk niet alleen de kraan, maar bedien ook alle pompen op afstand. Ik ben continu via walkietalkies in contact met mijn collega’s bij de pompen. Zo kwam er een keer iemand tegen de noodstop, waardoor de druk wegviel om het water af te kunnen pompen. Dan moeten we heel snel handelen. De lat ligt hoog, mede door het tijdslimiet waarin we werkzaam zijn en de dure machines die we inzetten. Ook voor het thuisfront hebben de werktijden, van 7.00 uur tot 19.00 uur, impact. Ik ben vroeg de deur uit en kom vaak pas na 21.00 uur thuis.’

‘Op dit project heb ik continu met mensen te maken, niet alleen op de bouwplaats maar ook in de directe omgeving. Net als op andere projecten is veiligheid hier ook erg belangrijk. We werken samen om de veiligheid te waarborgen. Persoonlijk hecht ik daar erg veel waarde aan. Misschien komt dat ook wel door mijn positie hier op de kraan, waar ik alles goed kan overzien. Zo heb ik zelfs een veiligheidsprijs gewonnen voor de houten trap naar mijn cabine. Ik moet de hele dag de cabine in en uit en de traverse op en af, dat doe ik wel tien keer op een dag. Dat moet wel veilig kunnen. Normaal gesproken zitten de trappen aan de buitenkant waardoor je jezelf naar binnen moet hijsen. Daarnaast vind ik het prettig als ik makkelijk bereikbaar ben voor mijn collega’s.’

De omgeving

'Niet alleen de communicatie met mijn collega’s is belangrijk. Met de omwonenden is deze net zo belangrijk. Vroeger gingen we als bouwer gewoon aan de slag. Nu doen we dingen in overleg. We zorgen nu eenmaal voor geluidsoverlast en we maken lange dagen in de voortuin van heel veel mensen. Het is eigenlijk meer dan normaal dat je daar de omwonenden in betrekt. En het wordt ook erg gewaardeerd. Pasgeleden kregen we zelfs een taart van een dame uit de buurt. Dat doet goed!’