Bereikbaar zijn en bereikbaar blijven

Aan de keukentafel bij Claudia Prins zit je al snel met een kop koffie naar buiten te kijken. Naar eindeloos groen grasland met koeien in de Kleine Polder Katwoude. In de verte een boerderij en aan de zijkant van je blikveld een stroom verkeer: de N247. Een gesprek.

Claudia en haar man Gerro Pauw hebben een melkveebedrijf aan De Zedde in Katwoude. De boerderij is al vijf generaties in de familie. Een stolp uit 1880 waar de grootouders van haar oma al boerden. Haar vader nam daarna het roer over en had er jarenlang een melkkoeienbedrijf. Claudia en haar man werkten op een ander stuk land in die tijd met melkschapen. ‘Toen mijn vader 60 werd wilde hij het rustiger aan doen. We hebben geruild. Zij vleesschapen en een zorgboerderij, wij de melkkoeien. Fantastisch.’

Weidevogels en wind

‘We zijn een duurzaam bedrijf. Gebruiken geen kunstmest en zijn druk met het behoud van de weidevogels. We zetten een greppelplasdrasgebied op, zodat de vogels een kraamkamertje hebben, en maaien doen we met zijn twee omdat je dan nog beter kunt uitkijken naar vogelnesten in het gras. De duurzame gedachte zit ook in de bedrijfsvoering. “In het bedrijf zitten we nu op bijna 50% energieneutraal. Zonnepanelen op het dak. Nu willen we als aanvulling graag nog een kleine windmolen. Want zonne-energie gaat maar tot zover. Overdag als de zon schijnt hebben we er genoeg aan. Maar de melkrobot moet ook ’s nachts op duurzame energie kunnen draaien. Zo’n kleine windmolen van 15 meter komt dan goed van pas. Van de provincie mag het, maar de gemeente Waterland vindt het nog geen goed idee.’

Veiligheid en drukte

De N247 is een belangrijke weg voor haar. Dat de provincie de bereikbaarheid in de regio oppakt snapt Claudia helemaal. ‘Zonder die weg kom je nergens. Onze kinderen gingen naar school in Edam. Niet in Monnickendam wat voor ons logischer zou zijn. Maar voor ons betekent vanuit Katwoude naar Monnickendam reizen altijd drukte in de ochtendspits. En in de middag als je weer terug moet ook. Een ongeluk is zo gebeurt. Als wij hier de N247 op willen, moeten we eerst een fietspad en een busbaan over. Fietsers, vooral wielrenners, rijden stomweg door rood. Onze dochter kreeg een keer een wielrenner op de motorkap van haar brommobiel. Ook automobilisten negeren af en toe het rode licht. Een aantal jaar geleden was dat de oorzaak voor een zwaar verkeersongeluk waarbij een fietser blijvend hersenletsel opliep. Alle reden om de veiligheid aan te pakken en het onnodig kruisen van de provinciale weg door fietsers zoveel als mogelijk te voorkomen. Dat kan door het fietspad aan oostkant van de weg te leggen.’

Leidingen verlegd

Het fietspad aan de oostkant van de N247 gaat deel uitmaken van een hoogwaardige fietsroute tussen Amsterdam en Edam-Volendam. Om het fietspad aan de overkant van de weg te kunnen aanleggen kocht de provincie grond van Claudia Prins en haar man. Een proces dat een paar jaar in beslag nam. ‘Een jaar of  drie geleden nam de provincie contact op. Of wij een strook grond langs de N247 wilden verkopen zodat daar een fietspad aangelegd kon worden. Daar komt veel bij kijken. Meer dan ik dacht. Er lagen leidingen in de grond. Riool, elektriciteit, water. Dat moest allemaal worden omgelegd omdat je in Nederland geen fietspad mag aanleggen bovenop leidingen. Fijn als het fietspad er straks ligt.’

Alle huizen bereikbaar

Binnen het project Bereikbaarheid Waterland krijgt de bus een aparte baan op de N247. Super voor de verkeersveiligheid omdat verschillende stromen verkeer zo uit elkaar worden getrokken. De losse busbaan zorgt ervoor dat bewoners van een boerderij aan Molenkade niet meer bij hun huis kunnen komen. Claudia en haar man gebruiken nu een weiland waar straks een kavelpad wordt aangelegd om de woning aan de Molenkade straks bereikbaar te houden. ‘Ze gebruiken daar nu een pontje voor, maar als de busbaan er ligt kan dat niet meer. Dat kavelpad komt over een weiland die wij huren voor onze koeien. Onderhoud en aanleg wordt gedaan door de eigenaar van de grond. Het pad is echt alleen voor de bewoners van dat huis en wordt afgesloten met een hek. Nu maar hopen dat de borden ‘Niet parkeren’ gaan werken zodat het ook bereikbaar blijft!’