“We mogen elkaar niet uit het oog verliezen”

Jarenlang stond Pride voor Melanie en Sanne gelijk aan een goed feestje. “Een heerlijke dag waar iedereen zichzelf mag zijn en de liefde viert”, aldus Sanne. En hoewel dit nog steeds geldt, kijken ze er dit jaar toch anders tegenaan. Melanie: “Pride is een protest. Daar ben ik mij sinds oktober steeds meer van bewust. Niet alleen door wat ons persoonlijk is overkomen, maar ook als ik kijk naar de ontwikkelingen in Amerika. Daar worden de rechten van vrouwen en mensen uit de queercommunity langzaam afgepakt. Het is beangstigend om te zien hoe dit ook naar Nederland lijkt over te waaien. Dat mag niet gebeuren.”

De gebeurtenis waar Melanie naar verwijst, vond in oktober plaats in de (voormalig) stamkroeg van Sanne. Wat begon als een verjaardagsfeestje, eindigde in een mishandeling. Sanne: “We raakten buiten aan de praat met een groepje jongens. In eerste instantie was het gezellig en maakten we grapjes. Op een gegeven moment sloeg de sfeer om en deden ze uitspraken over onze geaardheid waar ik boos om werd. Ik zei er wat van, maar dat kon 1 van die jongens blijkbaar niet hebben. Hij ging met zijn borst tegen mij aanstaan en duwde mij achterover.”

Aangifte

Melanie greep meteen in, maar werd ook op de grond geduwd. Zij liep schaafwonden en blauwe plekken op, Sanne hield er een hoofdwond en hersenschudding aan over. Met de opgevraagde camerabeelden deden ze aangifte, maar dat leidde tot niks. Melanie: “De zaak is geseponeerd door gebrek aan bewijs. Ze konden er niks mee, omdat er op die beelden niet te horen is wat er is gezegd.”

Sindsdien voelen Melanie en Sanne zich niet overal meer veilig. Hand in hand lopen doen ze nog wel, maar ze houden dan continu de omgeving in de gaten. “Hiervoor had ik nooit het gevoel dat ik mij moest verstoppen. Ik had wel verhalen over mishandeling gehoord, maar ik was mij er niet zo van bewust dat het mij ook kon overkomen. Alleen op queerfeestjes kan ik het loslaten”, vertelt Melanie. Sanne vult aan: “Ik wil er niet mee bezig zijn, want waarom zou ik? Dat is toch van de zotte. Ik probeer het los te laten, maar blijf toch over mijn schouder kijken of we geen rare blikken krijgen.”

Disneyland

Desondanks zijn ze niet van plan zichzelf te verstoppen. Integendeel. Melanie zit als vrijwilliger in het bestuur van Pride Haarlem, biedt mensen uit de community een luisterend oor en organiseert met team Pride Haarlem op 19 juli een Pridemars vanaf het Stationsplein. Met haar coverband zingt ze na afloop hun anthem “Let love rule” van Lenny Kravitz. Ze twijfelde ook geen moment toen ze in april op sociale media het berichtje van de provincie zag om mee te kunnen varen op de provincieboot tijdens Pride. Sanne wist overigens van niks: “We liepen midden in Disneyland toen Mel opeens op haar telefoon keek en begon te schreeuwen dat we waren geselecteerd voor de boot. Ik was echt in de war. Welke boot?” Toen het kwartje eenmaal was gevallen, diende zich meteen de volgende vraag aan. Melanie: “Wat moeten we aan?”

Het thema van de provincieboot is dit jaar CHEER FOR LOVE; liefde mag er zijn – in al haar vormen. Melanie: “We mogen elkaar als queercommunity niet uit het oog verliezen. We leven allemaal onder de regenboogvlag en vechten samen voor onze plek in deze wereld. Als we dat blijven onthouden, dan komt het goed.” Sanne: “Daar sluit ik mij volledig bij aan.”