Struikelstenen voor familie Cohen-van Wezel onthuld

Benjamin Cohen en Roosje Cohen-van Wezel trouwden in 1920 en kregen 3 kinderen: Elly, Max en Eduard. In 1940 waren zij 19, 17 en 15 jaar oud. Het was een hecht gezin dat zelfs in oorlogstijd met elkaar in contact bleef, zo blijkt uit bewaarde brieven. "Ik werd bijzonder geraakt door een brief van moeder Roosje aan haar zonen”, sprak gedeputeerde Jelle Beemsterboer tijdens de onthulling, die werd bijgewoond door scholieren van de Dreefschool in Haarlem. “Ze schreef: 'Ik ben zo verhard, ik maal nergens meer om, als ze jullie maar met rust laten'. Wie zelf kinderen heeft, begrijpt onmiddellijk wat ze bedoelt. Je eigen lot doet er niet meer toe – als je kinderen maar veilig zijn."

Benjamin Cohen werd in 1942 vermoord in Auschwitz. Zijn vrouw Roosje Cohen-van Wezel en dochter Elly werden kort voor het einde van de oorlog vermoord in Bergen-Belsen, omdat ze Joods waren. De zonen Max en Eduard overleefden de oorlog. Max zette de juwelierszaak van zijn ouders voort, op de plek waar het gezin in 1938 kwam wonen.

Kleine monumenten van groot gemis

Het pand op Houtplein 15 werd samen met aangrenzende panden in de jaren '80 gesloopt, om plaats te maken voor de nieuwbouw van ING, ABN en provincie Noord-Holland. Beemsterboer: "De struikelstenen die we vandaag onthullen, raken ons als provincie bijzonder direct. Ze worden gelegd op een plek die we dagelijks betreden. Waar we werken, vergaderen, en waar beslissingen worden genomen. De plek waar eens de familie Cohen-van Wezel woonde. Een plek van een gezin dat klaar was voor de toekomst; een toekomst die hen bruut werd afgenomen. Wij mogen hun herinnering levend houden. Door hun namen uit te spreken. Door hun verhalen te blijven vertellen. En door deze stenen – kleine monumenten van groot gemis – met eerbied te omringen."