Hek van natuurbrug Zandpoort verwijderd

Verbinding van natuurgebieden 

Natuurbrug Zandpoort is 1 van de 3 natuurbruggen in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Deze brug verbindt de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) met Nationaal Park Zuid-Kennemerland. De natuurbrug zorgt ervoor dat dieren, van egels en konijnen tot hagedissen, kevers en zelfs vlinders, veilig kunnen oversteken. Zij krijgen hierdoor meer leefruimte, toegang tot voedsel en schuilplekken, en kunnen makkelijker een geschikte partner vinden. Ook neemt het risico op dierlijke slachtoffers door weg- en treinverkeer af. Daarnaast profiteren plantensoorten van de verbinding tussen natuurgebieden doordat dieren zaden in hun vacht meenemen naar nieuwe plekken. Uit monitoring blijkt dat de kleine diersoorten al jaren gebruik maken van de natuurbrug.  

Doelstand damherten bereikt 

In het verleden leefden in de Amsterdamse Waterleidingduinen aanzienlijk meer damherten dan in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Na de meest recente damherttelling is gebleken dat door gezamenlijk populatiebeheer de doelstand van de hertenpopulatie aan beide zijden nagenoeg is bereikt. Dat betekent dat de betrokken organisaties Natuurmonumenten, Staatbosbeheer, PWN en Waternet volgens afspraak hebben besloten om het hek voor het eind van 2025 te verwijderen.  Populatiebeheer blijft noodzakelijk om te voorkomen dat het aantal damherten opnieuw te hoog wordt. Wel is het aantal dieren dat jaarlijks wordt beheerd gedaald. 

Veeraster voor Schotse hooglanders 

Er staat nog wel een ander hek op de brug. Dat is een veeraster om de Schotse hooglanders van Koningshof daar te houden. Het is een hek van schapengaas van 1,20 meter hoog. Kleine dieren kunnen door het raster heen en reeën en damherten springen er gewoon overheen.  

Monitoring gaat door 

Naar verwachting gaan de damherten nu niet massaal de natuurbrug oversteken. Het aantal herten is inmiddels flink kleiner en uit onderzoek blijkt dat herten meestal in hun vertrouwde leefgebied blijven. Het is belangrijk om goed te volgen wat het gedrag van de damherten wordt. Dit doet de terreinbeherende organisaties met behulp van wildcamera’s, analyses en fysieke controles van de boswachters.