Windpark Spuisluis in gemeente Velsen

Woonboten in Binnenspuikanaal en 3e Rijksbinnenhaven moeten verdwijnen om plaatsing windturbines mogelijk te maken.

Ligplaatsbeleid Noordzeekanaalgebied.
Ministerie van Verkeer en Waterstaat Directoraat-Generaal Rijkswaterstaat – december 2003

Het ligplaatsbeleid Noordzeekanaalgebied is vastgesteld door de Hoofdingenieurdirecteur (HID) en is gepubliceerd. De directeur van het CNB was nauw betrokken bij het opstellen van dit stuk. Het ontwerp-ligplaatsbeleid is in een vroegtijdig stadium besproken met de gemeente Velsen en de Korps landelijke Politie Diensten (KLPD). De KLPD is als algemene opsporingdienst op het water betrokken bij de handhaving van verkeersmaatregelen.

Binnenspuikanaal ten westen van de pijlers van de voormalige Baileybrug. Volgens de overzichtskaart is ligplaatsnemen op deze locatie toegestaan. Ligplaatsnemen op deze locatie is momenteel niet strijdig met de scheepvaartbelangen (zie hoofdstuk 2 Wettelijk kader). Het Binnenspuikanaal heeft behalve een scheepvaartfunctie, tevens een waterafvoerfunctie door de aanwezigheid van het gemaal en de spuisluis. Vanuit deze waterhuishoudkundige functie gezien vormt het afmeren op deze locatie geen bezwaar.
In het kader van de planstudie “Zeepoort IJmond” is onderzoek gedaan naar een betere bereikbaarheid van het havengebied Amsterdam (zie paragraaf 3.6.2). Indien in vervolg op deze planstudie de optie wordt gekozen om ten noorden van de bestaande Noordersluis een nieuwe schutsluis te realiseren, dan kunnen de (woon)schepen, die in het binnenspuikanaal ligplaats hebben genomen, niet blijven liggen.

Hoe om te gaan met huidige ligplaatsnemers? Gelet op een mogelijke uitbreiding van het sluizencomplex te IJmuiden in het kader van “Zeepoort IJmond” is de ideale situatie dat het Binnenspuikanaal ten westen van de pijlers spoedig vrij is van ligplaatsnemende schepen. Rijkswaterstaat heeft echter te maken met een situatie van vergunde en jarenlang gedoogde ligplaatsnemende schepen. Daar komt bij dat afmeren op deze locatie, op dit moment althans, niet strijdig is met de scheepvaartbelangen. Voorts bestond ten tijde van vaststelling van dit beleid nog geen dringende noodzaak om huidige ligplaatsnemende schepen, als gevolg van de eventueel toekomstige bouw van een nieuwe sluis, te verwijderen. Uitgangspunt is wel dat het ligplaatsnemen niet in omvang toe mag nemen.

Om bovengenoemde redenen stelt Rijkswaterstaat het onderstaande vast. De huidige ligplaatsnemende schepen, die voorkomen op de inventarisatielijst van 15 februari 2000, krijgen van Rijkswaterstaat een ligplaatsontheffing. De ontheffingverkrijger wordt er in de ontheffing op gewezen dat, zodra het rijk besluit tot het realiseren van een nieuwe sluis, Rijkswaterstaat deze ligplaatsontheffing intrekt. De aanwezige schepen moeten het Binnenspuikanaal dan verlaten. Tegen het intrekkingbesluit staat bezwaar en beroep open op grond van de Algemene wet bestuursrecht. Rijkswaterstaat informeert de betrokkenen regelmatig over de ontwikkelingen aangaande “Zeepoort IJmond” en houdt tevens rekening met de belangen van de betrokkenen. Een woonschip dat reeds ligplaats had genomen voor de inventarisatie van 15 februari 2000 mag zowel worden verkocht door de huidige eigenaar als worden vervangen door een ander woonschip, mits de afmetingen van het vervangende woonschip niet groter zijn dan de afmetingen van het te vervangen woonschip. Bedraagt het verschil in afmeting tussen de oude en de nieuwe boot niet meer dan 10% (met een maximum van 2,5 meter) en is ter plaatse voldoende ruimte voor een dergelijke uitbreiding, dan wordt hier toestemming voor verleend tenzij naar het oordeel van de ontheffingverlenende instantie de omstandigheden zodanig zijn dat hiervan moet worden afgeweken. Wordt in de toekomst besloten tot het uitbreiden van het sluizencomplex dan kunnen de bewoners eventueel aanspraak maken op een tegemoetkoming in de als gevolg daarvan te maken kosten of op een (gedeeltelijke) vergoeding van de daardoor geleden schade (zie voor de daarvoor geldende voorwaarden en de procedurele gang van zake de regeling beschreven in paragraaf 6). De hoogte van de eventueel uit te keren nadeelcompensatie is afhankelijk van de waarde van het woonschip en de ligplaats. Die waarde wordt pas daadwerkelijk vastgesteld op het moment dat er sprake is van een situatie waarin Rijkswaterstaat nadeelcompensatie dient toe te kennen. Bij deze waardebepaling worden echter zaken die zijn aangebracht met het ‘kennelijk oogmerk om de schadeloosstelling te verhogen’ (criterium ontleend aan, de jurisprudentie behorende bij, de Onteigeningswet), buiten beschouwing gelaten. Het aanschaffen en afmeren van een woonschip met een significant hogere waarde dan het woonschip dat tijdens het op- en vaststellen van dit Ligplaatsbeleid afgemeerd lag, wordt bijvoorbeeld beschouwd als risico van de koper. Om taxatie in de toekomst te vereenvoudigen, heeft Rijkswaterstaat in week 47 van 2002 een fotoreportage gemaakt om de huidige situatie vast te leggen. Het verdient aanbeveling voor de bewoner om, indien het woonschip wordt vervangen, een taxatierapport te laten opstellen van het woonschip dat oorspronkelijk tijdens de fotorapportage afgemeerd lag.

Zoals u allen weet wordt de nieuwe sluis aan de zuidkant van de bestaande grote sluis gerealiseerd. Dit heeft dus geen invloed op de woonschepen in het Binnenspuikanaal.

Slotopmerking: De komst van het windpark Spuisluis is de primaire reden dat deze woonschepen moeten verdwijnen. De Gedeputeerde Jack van der Hoek ontkent dit.` "Op de vraag of de aanvraag voor het windpark de reden is dat de woonboten weg moeten is zijn antwoord nee. … De woonboten vallen niet onder het beleid van de provincie en dus ga ik daar niet op in. …

Op 06.03.2018 antwoord de Gemeente Velsen op vragen van Velsen Lokaal en de SP
Door de komst van de windturbines is op verzoek van GS gekeken of, en zo ja hoe Gemeente Velsen de woonboten kan verwijderen. Uit dit onderzoek is gebleken dat de Gemeente Velsen inderdaad handhavend kan optreden.
De verwachting is dat de ingezette procedure niet tot een verplichting tot de vergoeding van planschade of andere financiële compensatie door de bestuurlijke partners zal leiden.

Mijn motto – Schep vertrouwen maar vertrouw niemand. Zeker onze overheid niet.

Laatst gewijzigd door D. Weidema op 20-03-2018 13:59